Jim Schrijn, palliatieve terminale thuiszorg
Na mijn werkzame leven wilde ik iets gaan betekenen voor kwetsbare groepen. Dat is inmiddels zes jaar geleden. Ik kwam het vrijwilligerswerk van de terminale thuiszorg op het spoor na een ervaring in de privésfeer. De moeder van een vriendin lag in een hospice. Mijn vriendin was elke dag aanwezig in het hospice, maar net op het moment dat ze er even niet was, overleed haar moeder. Ik wilde na deze ervaring dit gat vullen; aanwezig zijn wanneer familie of vrienden even niet bij een terminale dierbare kunnen zijn.
Ik kijk naar mensen met een open mind
Ik voel me rijker door dit vrijwilligerswerk. Het is mooi om iets te kunnen betekenen voor mensen die in hun laatste levensfase verkeren. Je komt heel dicht bij de persoon als het toegelaten wordt. Dit werk heeft mij zodanig veranderd, dat ik met een open mind kijk naar iedereen om mij heen. Ik krijg daardoor onverwachte reacties, zoals een lachje en een groet. Mensen vinden het fijn dat ze gezien worden en voelen ‘Ik ben er ook, ik besta.’
"Ik voelde dat het de laatste keer was"
Het moment dat de meeste indruk op mij heeft gemaakt is toen ik bij een cliënt met een zware vorm van Parkinson was. We dronken samen nog een likeurtje en ik voelde: dit is de laatste keer dat we samen zijn. Ik was me hier erg bewust van. En het klopte, een week later overleed hij.
Het belang van vrijwillige terminale thuiszorg
Ik wil er liever niet aan denken wat er gebeurt als wij er niet zouden zijn. Dat betekent dat kwetsbare groepen of mensen met een geringe sociale kring, wellicht helemaal alleen, zonder steun, het leven moeten laten.