Lies van de Westerlo, vrijwilliger bij Speeltuin Leonardus, Basisschool Goede Herder en LEVgroep
Mijn hele leven heb ik naast een betaalde baan altijd vrijwilligerswerk gedaan, ook toen ik buiten Helmond woonde. Doordat ik met pensioen ging, had ik ineens tijd over en viel ik in het bekende gat. Ik wilde graag inhoud geven aan mijn leven. Dat wil niet zeggen dat zaken zoals bioscoop of een tentoonstelling bezoeken niet waardvol of zinvol zijn, maar het is een andere vorm. Bovendien wil ik me graag blijven ontwikkelen. Als vrijwilliger volg ik bijvoorbeeld cursussen en trainingen bij LEVgroep.
Leuk om te doen
De bieb-op-school biedt kinderen de gelegenheid om ook thuis te lezen en daardoor de fantasie en de Nederlandse taal beter te ontwikkelen. Het is gewoon heel erg leuk om te doen. Datzelfde geldt ook voor de Speeltuin. Het enige doel is om kinderen en volwassenen een leuke tijd te bezorgen in een veilige omgeving. Het is leuk om te zien dat kinderen en hun ouders die voor het eerst naar de speeltuin komen, het zo naar hun zin hebben en terug blijven komen. Of wanneer een kind, moet van het spelen, naar me toe komt en zegt: “Ik vind jou lief.” Dat wat me bij blijft hoeft niet “groots” te zijn, het is gewoon heel leuk om te doen.
Vluchtelingen en statushouders
Al 40 jaar heb ik of beroepsmatig of als vrijwilliger vanuit verschillende organisaties ervaring in het werken met wat men vroeger vluchtelingen en nu statushouders noemt. Het is een doelgroep die me zeer aan het hart ligt. Uit ervaring heb ik gezien hoe lastig is het is om het Nederlands je eigen te maken en wat een kracht en doorzettingsvermogen je nodig hebt om hier weer een bestaan op te bouwen. Zeker in deze steeds individualistischer geworden maatschappij waarbij zaken digitaal worden afgehandeld. Hulp bij administratie, het uitleggen hoe organisaties en regels werken, het uitleggen van brieven; dit kan erg veel ellende voorkomen.
"Mensen die blij zijn dat ze weer grip hebben op hun leven doordat de administratie geordend is en de vele plasticzakken met ongeopende enveloppen weg zijn."
Eenzaamheid
In december afgelopen jaar heb ik geholpen met het rondbrengen van kalenders bij eenzame ouderen. Dat er zoveel eenzaamheid is, wist ik wel. Maar dat je aan de praat wordt gehouden door mensen en ze aan de deur hun leven met je delen omdat ze nu zo geïsoleerd leven, daar ben ik echt van geschrokken. Dan zijn we in onze samenleving wel erg afgedwaald van waar het in het leven om gaat; namelijk goed voor elkaar zorgen.